zaterdag 24 maart 2012

Tempotraining

Ik merk dat ik het fijn vind om elke keer nieuwe wedstrijden in het vooruitzicht te hebben, zodat ik een doel heb om voor te trainen. Ik wil graag met een schema lopen en naar iets toe werken. Mijn volgende grote doel is de halve marathon van Amsterdam op 21 oktober. Het is nog even vooruit, dus ik heb nog ruim de tijd.

Toen ik trainde voor de CPC was ik vooral bezig met meer kilometers maken om de 21 kilometers te kunnen halen. Nu wil ik vooral gaan trainen om sneller te worden. Ik blijf 1 keer in de week een lange duurloop doen, om de kilometers in mijn benen te houden, maar verder ga ik mij meer richten op tempo training. Het enige nadeel is dat ik dat niet echt leuk vind. Ik vind het zoveel fijner om een lekker lang stuk te lopen in een rustig tempo. Maar ja, daar wordt je niet echt sneller van, dus deze week stond er een interval training op het schema en een snelle 5 kilometer. Voor de tweede keer in mijn "hardloopcarrière" is het mij gelukt de 5 km onder de 30 minuten te lopen. 29.36 minuten om precies te zijn. Mijn hoop is dat als ik maar genoeg op tempo train, dat op een dag dat snelle tempo mijn rustige duurloop tempo zal worden. Voor de halve van Amsterdam wil ik dan ook mijn tijd op de halve marathon ruimschoots gaan verbeteren. De CPC liep ik in 2.18 uur. Ik hoop rond de 2 uur uit te gaan komen, best ambitieus vind ik zelf, maar ik heb ook nog ruim een half jaar de tijd.

maandag 12 maart 2012

Verslag van CPC

Gisteren was het zover: mijn debuut op de halve marathon! Wat was ik zenuwachtig die ochtend, ik liet een pot pindakaas uit mijn handen vallen, mijn eten smaakte totaal niet, ik ging aan de diarree (fijn als je nog moet gaan hardlopen en je weet dat hardlopen je darmen enorm stimuleert!) Het was gisteren enorm lekker weer, de eerste lentedag van het jaar. Heerlijk weer om te hardlopen, maar niet in de kleding die ik gepland had om te dragen. Mijn wintertight was echt veel te warm, dus last minute omgeruild voor een hardlooprokje en shirt. Ik liep wel reclame voor de melkflessenfabriek, maar ja niemand had nog een zonnetje op de benen gehad, dus ik was niet de enige met witte beentjes. Ik maakte wel de klassieke fout om iets nieuws te dragen tijdens een wedstrijd, ik had het rokje nog niet eerder gedragen en ondanks wat schuurplekken op mijn dijen, heb ik er echt geen spijt van, want wat was het warm! Liever schuurplekken dan oververhit! Volgende keer smeer ik mijn dijen wel in met vaseline.
Aangekomen in Den Haag werden we begroet door een grote vogel (soort pino) van de Roparun. Even gezellig met de kids op de foto en daarna even een plas pauze.
Die plaspauze was een enorme overwinning op mijzelf. Vind mij maar een beetje raar, maar ik hou wel van een schoon toilet en die waren er natuurlijk niet. Maar ja je moet nodig en een halve marathon lopen met een volle blaas is geen optie, dus verstand op nul en hurken maar....
We hebben even het Malieveld overgelopen en gekeken wat de kinderen konden doen terwijl ik ging lopen. Er was genoeg te doen voor ze. Er was een springkussen en een klimmuur en ze konden knutselen. Allemaal goed verzorgd dus. Nog even warmlopen en rekken en strekken, de meiden deden lekker mee.

Daarna was het wachten in het startvak tot het startschot zou gaan. Het startschot werd gedaan door een kanon en was niet te missen. Wat een kick! En wat een drukte! Ik wilde mijzelf er voor behoeden niet te snel van start te gaan, maar ik  moest wel want je moest wel mee rennen in de massa de eerste kilometer want anders werd je onder de voet gelopen. Maar na de eerste kilometer kon ik mijn ritme vinden en liep ik rond de 6.30/km (wel wat sneller dan ik van plan was, maar het voelde lekker) Na een kilometer of 5 merkte ik al dat ik mensen weer ging inhalen (die waren dus duidelijk te snel van start gegaan en konden nu hun tempo al niet meer volhouden) Ik kon mijn tempo behoorlijk goed volhouden, soms zakte ik een beetje in, maar na een gelletje of wat sportdrank ging het weer lekker. Het publiek langs de kant was geweldig! Iedereen moedigde je aan en er waren meerdere bandjes langs de kant. Het leuke was ook dat je naam op het startnummer staat en mensen dus je naam riepen bij het aanmoedigen. De laatste 3 kilometers waren wel wat zwaar, want mijn voeten en benen begonnen behoorlijk pijn te doen. Nog een laatste gelletje bij 18 kilometer en nog even knallen en toen zag ik de finish alweer. Tom en de meiden stonden langs de kant om mij aan te moedigen, zo geweldig! Ik ging de finish over bij 2.18.44 en dat was sneller dan mijn streeftijd, dus ik was heel erg blij. Ik heb ook wel een klein traantje weg gepinkt. Het voelde zo goed! Van Tom en de meiden kreeg ik bloemen en een mooie kaart. Het was een kaart met 21 jaar erop en ze hadden van het woordje jaar kilometer gemaakt (schattig he?)
Het was echt een geweldige ervaring. Ik neem nu even rust voor mijn spieren, even een paar dagen niet lopen, maar daarna weer rustig aan beginnen en in het najaar wil ik mijn volgende halve gaan lopen en mijn tijd verbeteren. Nu al zin in!

donderdag 1 maart 2012

Even een update

Het is veel te lang gelden dat ik iets gepost heb op mijn blog. Ik kreeg al op mijn kop van manlief toen hij zag dat mijn laatste post van 31 december was. Dus hier komt het:
De training voor de halve marathon liep keurig volgens schema. Ondanks de onderbreking door mijn gebroken elleboog kon ik de training snel weer oppakken en had ik mij opgegeven voor de Groenhovenloop op 5 februari. De lange duurlopen gingen heerlijk. Het voelde fantastisch om 18 kilometer te kunnen lopen. Je krijgt daar echt een enorme kick van. Maar toen kwam de kou en 2 dagen voor de halve marathon ging het sneeuwen. Hierdoor besloot de organisatie van de loop om de halve marathon af te lasten. Ik baalde enorm, maar was stiekem ook wel opgelucht want ik zag er wel tegen op om 21 kilometer te lopen bij -5. Maar ja, wel zonde van al het trainen, dus ging ik op zoek naar een alternatief. En dat werd de CPC (city pier city loop in Den Haag).
Op 11 maart is het zover. Dan hoop ik mijn eerste halve marathon te lopen. Ik heb er veel zin in, maar begin al wel een beetje zenuwachtig te worden. Ik weet dat ik genoeg getraind heb en het zal er wel een beetje bij horen, dat je aan jezelf gaat twijfelen.
Afgelopen zondag heb ik mijn laatste lange duurloop gehad van 18 km. Nu is de tapering begonnen en zijn de km aardig teruggeschroefd. Nog 9 dagen geduld en dan hoop ik een enorm gave dag te hebben.