zondag 4 december 2011

Was dit hem nou?

Vanochtend weer heerlijk wezen hardlopen. Het gaat goed met de training voor de halve marathon. De lange duurlopen zijn heerlijk en de tempo lopen lijken steeds makkelijker te gaan. Vandaag stond 15 kilometer op het programma. Voor het eerst dat ik deze afstand loop. Het heeft wel iets spannends, want elke keer ga ik weer iets verder en bereik ik weer een afstand die ik nog nooit eerder heb afgelegd. En 15 kilometer klinkt wel als serieuze business. De eerste 9 kilometer liep ik met mijn hardloopmaatje Marloes, die echt de laatste tijd enorme vooruitgang boekt. Ze is in april begonnen met hardlopen en is helemaal bij nul begonnen. Eerst 1 minuut lopen, 1 minuut wandelen en zo langzaam aan opgebouwd. In september liep ze haar eerste hardloopevenement, de Goudse Singelloop. Ze liep de 7 kilometer! En dat in 5 maanden tijd! Dat had ze de eerste weken echt niet kunnen bedenken. We lopen met nog 2 moeders van school op de dinsdag avond en sinds een paar weken loopt ze de zondagochtend met mij mee, de Reeuwijkse plassen rond (we nemen altijd 2 plassen) Vorige week liep ze voor het eerst 10 kilometer! Ze was enorm euforisch na afloop. Zo leuk om te zien en mee te maken.
Maar goed vandaag gingen we dus weer lopen en ik loop altijd nog "even" verder nadat Marloes naar huis gaat. Vandaag moest ik dus nog 6 kilometer erachteraan plakken. Het ging helemaal lekker . Ik liep zelfs redelijk op tempo en tot de 14 km ging het super en toen ineens......BAM, het was alsof ik tegen een muur aan liep. De laatste kilometer was loodzwaar! Ik heb hem nog wel volgemaakt, maar vraag niet hoe.
En ineens vroeg ik me af: "Is dit nou de beruchte man met de hamer?" Ik liep ondertussen al ruim anderhalf uur en had ondertussen niets meer gegeten of gedronken. Wijze les voor de volgende keer: water meenemen en iets van een energie reep. Want na anderhalf uur hardlopen schijnt je koolhydraat voorraad wel een beetje op te zijn. Dus moet ik maar eens op zoek naar een goed systeem om water of sportdrank mee te nemen. Kijken of het dan beter gaat....

1 opmerking:

  1. Hou Renate,

    Wat leuk om je blog te lezen over je passie voor hardlopen. Jij bent goed bezig zeg! Die dribbelpas is inderdaad vermoeiend. Moeilijk he om die kilo's van de zwangerschap er af te krijgen. Mijn dochter is ook 3 en ben ook nooit meer op mij oude gewicht gekomen. Lijnen is niks voor mij, ik hoop gewoon door wat meer te bewegen wat af te vallen. Ben nu 34 en merk dat ik ook niet meer alles kan eten, moet er gewoon wat om denken. Net als jij doe ik ook zo nu en dan een balansdag even geen koekjes enzo.
    Ik ben zelf in september begonnen met start to run. Ik vind het zo leuk dat ik nu het harlopen weer heb opgepakt, nu loop ik iedere week 1 of 2 keer. Ik had meer dan 6 jaar niks gedaan dus het begin was wel even zwaar nu lukt het mij om 10 km te lopen en daar ben ik al heel blij mee.
    Morgen is mijn dochter naar de peuterzaal en dan ga ik een rondje lopen van 12 km. Dus weer een stapje verder. Ben benieuwd hoe ik dat doorkom.

    Ik ga je volgen.
    Fijne dag.
    Groetjes Ellen

    BeantwoordenVerwijderen

Opmerking: Alleen leden van deze blog kunnen een reactie posten.